NEDERLANDSTALIGE BIO
Pieter Dhoore werd geboren in 1983 te Gent. Zijn eerste lessen kreeg hij van Alfonso Medinilla in de Muziekacademie te Drongen. Drie jaar later begon hij met privélessen bij Filip Martens. Vervolgens werd hij twee jaar begeleid door Katrijn Friant te Deinze. Vanaf de 2de graad begon hij met de Kunsthumaniora te Gent. Hier begeleidde Sabine Haenebalcke hem gedurende vier jaar. Na deze studies met groot succes afgerond te hebben, besloot hij voor het conservatorium in Brussel te gaan. Boyan Vodenitcharov werd zijn leraar. In 2006 behaalde Pieter met onderscheiding zijn masterdiploma aan hetzelfde conservatorium. Ginds behaalde hij in 2008 zijn leraarsdiploma.
Pieter heeft tevens lessen gevolgd in binnen- en buitenland bij onder andere Jan Michiels, Patricia Montero, Pilar Valero, J.J. Pérez Torrecillas, Ueli Wiget en Timur Sergeyenia.
Pieter gaf reeds vele solorecitals met divers repertoire – vaak met een “franse” rode draad doorheen het programma – in zowel binnen- als buitenland. Hij heeft een eigen visie op zowel het uitvoeren / interpreteren van muziek op technisch-muzikaal vlak als op het lesgeven / lesgebeuren.
Pieter houdt zich graag bezig met zowel klassiek, (laat)romantisch, impressionistisch als hedendaags solowerk, met een lichte voorkeur voor franse en spaanse muziek van rond de eeuwwisseling 19de – 20ste eeuw. Verder laat hij graag werk van minder bekende componisten aan bod komen, dewelke niet zelden een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan het pianistiek-muzikale erfgoed zoals we het vandaag kennen. Bovendien bezit Pieter een grote liefde voor kamermuziek, wat hij binnen het musiceren tevens als een “mentaliteit” beschouwt.
In 2007 werd hem het pianowerk “Eskapaden” van de Belgische muziekschrijver Janpieter Biesemans opgedragen, wat hij later met enige trots in uitvoering bracht in De Muze van Meise.
Sinds 1996 vormt Pieter een duo met blokfluitist Jan Van Hoecke , waarmee hij vooral hedendaags werk brengt. In 2001 sleepte hij de “bijzondere prijs voor klavierbegeleiding” in de wacht (Axion Classics wedstrijd). In 2006 behaalde hij samen met Jan Van Hoecke de 3de prijs en de publieksprijs in het “6de Nationale Muziekconcours Rotary Gent”. Zij traden ondermeer samen op in de Spiegelzaal te Brussel, De Muze van Meise, AMUZ Antwerpen, Handelsbeurs Gent, Koninklijk Conservatorium Brussel (Bozar), Conservatorium Gent en in het beursgebouw in Parijs. Componisten als Janpieter Biesemans, Ann Eysermans, Frederik Neyrinck, Blaise Ubaldini en Kevin Juillerat droegen reeds werk op aan het duo. Samen met Champ d’Action werkte het duo onlangs mee aan een concertreeks en cd-opname met werk van de Vlaamse componist Luc Brewaeys. Tevens werkte hij mee aan een recente cd-opname met solo- en kamermuziekwerk van Janpieter Biesemans.
Als solist met orkest trad Pieter in 2009 op met het 3de pianoconcerto van Sergei Prokofiev.
Sinds 2010 speelt Pieter regelmatig in pianoduo-verband, waarbij centraal vierhandige bewerkingen van symfonische muziek, waaronder symfonieën van Gustav Mahler. Binnen die context maakte Pieter bewerkingen voor piano vierhandig en twee piano’s van o.a. Igor Stravinsky’s Le Sacre du Printemps en Richard Strauss’ Eine Alpensinfonie en Ein Heldenleben. Laatstgenoemde componisten zijn dan ook een grote inspiratiebron voor Pieter. Tevens werkt Pieter op regelmatige basis samen met sopraan Jolien De Gendt, zowel in opera– als liedrepertoire. In duoverband met Ann Vancoillie vertolkt Pieter in een unieke concertreeks alle symfonieën van Beethoven in kamermuziekversies, waartegen een hele reeks Belgische werken worden geprogrammeerd. In mei 2016 wordt Pieter, in het kader van de 150ste verjaardag van Erik Satie, uitgenodigd door Radio Klara om er – samen met Laurent Beeckmans – diens Parade voor piano vierhandig te vertolken in een live-uitzending, met toegevoegde animatie.
Momenteel doceert Pieter piano aan de Kunstacademie te Lede en Muziekschool Ars Musica te Wondelgem.
Pieter beschouwt het lesgeven als een essentieel onderdeel van zijn carrière en doet dit al enkele jaren met groot genoegen. Hij beschouwt het als een “doorgeefmiddel” van zijn muzische gave en wenst hen die daarvoor openstaan, te inspireren.